A leap of faith

In gesprek met Diego Diez over zijn galerie, ambities en presentatie op Art Rotterdam

Diez Gallery doet voor de tweede keer mee aan Art Rotterdam. De jonge Amsterdamse galerie timmert aan de weg met een uitdagende programmering en gedurfde presentaties op grote buitenlandse beurzen. Dit jaar staat Diez Gallery in de Main Section. We spraken oprichter Diego Diez over zijn galerie, zijn ambities en plannen voor de komende editie van Art Rotterdam.

‘We bestaan binnenkort drie jaar’, vertelt Diego Diez in de achterruimte van zijn galerie in Amsterdam West. ‘Ik zag kansen voor mijn galerie, omdat er in Amsterdam geen galerie was met dezelfde ambitie of projecten die ik voor mijn galerie wil tonen.’ In relatief korte tijd wist hij naam te maken. Niet zozeer in Nederland, want Diez programmeert namen die vooral over de grens bekendheid genieten.

De Spaanse Rietveld-alumnus nam deel aan gerenommeerde beurzen als Frieze, Liste en ARCO. Daar viel hij op met gedurfde presentaties. Zo toonde hij maar liefst 365 tekeningen van Sands Murray-Wassink in zijn stand en wist hij op Liste de aandacht te grijpen door de presentatie van Ian Waelder met een architectonische ingreep om te bouwen tot een kleine museumpresentatie.

Geld of financieel gewin staan daarbij niet voorop voor Diez, die zijn plannen met grote helderheid uit de doeken doet. ‘De kunstbeurzen die ik doe en de stappen die ik zet, moeten een doel dienen. Een kunstbeurs doen alleen om een kunstbeurs te doen, is gewoon een verspilling van tijd en energie’. Diez’ doel is het vergroten van de naamsbekendheid van zijn galerie en het plaatsen van een werk in een grote particuliere of publieke collectie.

A leap of faith
Eind maart staat Art Rotterdam op de rol. Waar Diez vorige editie een booth had in de New Art-sectie, is hij ditmaal te vinden in de Main Section. Omdat de vorige editie vanuit commercieel oogpunt succesvol was – Diez verkocht al het werk dat hij had meegenomen – kijkt hij ernaar uit om terug te keren op Art Rotterdam en verschillende aspecten van mijn programma in de Main Section te laten zien."

‘Ik ben nog niet bekend bij een grote groep verzamelaars, conservatoren en bedrijfscollecties in Nederland. Mijn doel is om mijn toewijding aan deze scene, stad en land te tonen en te laten zien dat ik ervan overtuigd ben dat Amsterdam een goede plek is voor mijn galerie. Daarvoor wil ik mijn visie en de visie van mijn kunstenaars aan het Nederlandse publiek laten zien. Art Rotterdam is de beste plek om die erkenning te krijgen." Daarom besloot ik dit jaar een sprong in het diepe te wagen – a leap of faith – en deel te nemen aan de Main Section.’

Om zijn plan te laten slagen wil Diez het beste werk van zijn beste kunstenaars bemachtigen voor Art Rotterdam. Dat klinkt misschien als een open deur, maar bijvoorbeeld Ian Waelder heeft vlak voor de beurs een solotentoonstelling bij Carlier | Gebauer in Berlijn. Om nieuw werk te krijgen, is dus enige overtuigingskracht nodig van de kant van Diez. "Ik benader mijn kunstenaars en leg het belang van deze stap voor mij uit. Ik moet de mensen in Nederland laten zien dat ik het beste kan brengen van een van mijn belangrijkste kunstenaars. De meeste werken die ik krijg, zullen nieuw werk zijn dat speciaal voor de beurs is gemaakt."

Tilde
Diez’ benadering van zijn metier gaat terug op zijn vorige rol als leider van de non-profit kunstruimte Tilde die hij tussen 2019 en 2022 runde. Diez toonde onder meer bekende namen als Francisco de Goya y Lucientes, Laure Prouvost en Moyra Davey. ‘Er is meer mogelijk als je een non-profitruimte hebt en geen galerie, ook met bekendere kunstenaars, want er zijn geen conflicterende commerciële belangen’, aldus Diez. Tegelijk stelde het hem in staat een groot netwerk van kunstenaars en curatoren op te bouwen.

Tilde was gehuisvest in Diez’ Amsterdamse tweekamerappartement. Het betekende dat de samenwerkingen zeer persoonlijk waren, er was doorlopend overleg met de kunstenaars, dat begon bij wijze van spreken al tijdens het ontbijt. ‘Alle kunstenaars waarmee ik werk zijn gepassioneerd over kunst, het maken ervan en de kunstgeschiedenis. Het werk dat ik toon moet een zekere politieke of sociale relevantie hebben of in relatie staan tot de kunstgeschiedenis.’

Diez werd op het spoor gezet van deze organische manier van werken door zijn vriendin Marja Bloem, de geliefde van wijlen Seth Siegelaub, een van de hoofdrolspelers van de vroege conceptuele kunst. Siegelaub had eind jaren ’60 een galerie in New York die zich onderscheidde door baanbrekende presentatievormen. Het retrospectief over Siegelaub in het Stedelijk Museum in 2015 was voor Diez een eye opener: ‘Hij deed dingen met passie. Al snel realiseerde hij zich dat de hedendaagse kunstwereld niets voor hem was, dus stopte hij met zijn galerie. Zijn werkwijze heel natuurlijk op me over. Zeker voor werk dat op dat moment niet in en vogue was.’

Art Rotterdam
Opvallend aan de programmering van Tilde was de combinatie van hedendaagse kunstenaars met gevestigde namen, zoals de combinatie van de nog jonge Nora Turato met Lilly van der Stokker. Iets soortgelijks wil Diez op Art Rotterdam gaan doen. Ditmaal geen architectonische ingreep, maar een elegant samenspel van hoogwaardig werk uit de secundaire markt, dat Diez aankoopt met Paul van Esch, met hedendaags werk van Ian Waelder, Jessica Wilson of Rasoul Ashtary. Diez wil ze groeperen rond 3 grote thema’s uit de kunstgeschiedenis: geschiedenis en identiteit, het portret en abstractie.

‘Vanwege het belang van de kunstgeschiedenis voor mijn kunstenaars, is het heel goed om ze in context te plaatsen. Veel mensen kennen mijn kunstenaars nog niet, omdat ze niet in Nederland tentoonstellen. Daarom toon ik ze samen met een gevestigde naam.’

Een tipje van de sluier kan Diez al oplichten: voor het thema geschiedenis is het plan om een werk van Anselm Kiefer, die op dat moment een tentoonstelling heeft in zowel het Stedelijk Museum als in het Van Gogh, te presenteren naast werk van Ian Waelder.

Geschreven door Wouter van den Eijkel